Εκδόσεις
Για περισσότερο από μια δεκαετία, μετά την κορύφωση της κρίσης χρέους, η Ελλάδα κλήθηκε να αντιμετωπίσει πολλαπλές προκλήσεις. Ανάμεσά τους, μια πανδημία (COVID-19) που σταμάτησε την παγκόσμια και κατ' επέκταση την ελληνική οικονομία, μια ενεργειακή κρίση που απειλεί να ισοπεδώσει ολόκληρες κοινωνικές τάξεις, μια προσφυγική κρίση και μια ευρύτερη περιφερειακή αστάθεια.
Στην εποχή της «μεταλήθειας» τα όρια μεταξύ γεγονότων και πεποιθήσεων, επιστήμης και ψευδοεπιστήμης φαίνεται να είναι αρκετά θολά. Οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook, παρέχουν το ιδανικό όχημα για την ευρεία ανταλλαγή παραπληροφόρησης, προωθώντας τη δημιουργία "φυσαλίδων φίλτρου" και "θαλάμων αντήχησης".
Οι δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς αντιμετωπίζουν διαρθρωτικές αλλαγές στον οπτικοακουστικό τομέα, ιδίως τη στροφή του κοινού προς τις υπηρεσίες ροής ή συνδεδεμένης τηλεόρασης over-the-top (OTT) ή τις συνδρομητικές υπηρεσίες βίντεο κατά παραγγελία (SVOD).
Η εμφάνιση και η ανάπτυξη του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχουν επιφέρει σημαντικές αλλαγές στην καθημερινή ζωή, επηρεάζοντας όχι μόνο την πιο ενδόμυχη ζωή της κοινωνίας αλλά και τη δομική της οργάνωση.
Η διάκριση μεταξύ πεποιθήσεων και γεγονότων, καθώς και μεταξύ επιστήμης και ψευδοεπιστήμης, φαίνεται να είναι θολή στην εποχή της μετα-αλήθειας.
Η (διαδικτυακή) ρητορική μίσους εμφανίζεται ως αυξανόμενο πρόβλημα στην Ελλάδα και την Κύπρο, το οποίο αποδίδεται στις προκαταλήψεις έναντι συγκεκριμένων ομάδων, στην εξέλιξη των διαδικτυακών μέσων ενημέρωσης, στην έλλειψη ευαισθητοποίησης και κατάλληλων εκπαιδευτικών εργαλείων για την αναγνώριση και την αντιμετώπισή της.
Η πανδημία του COVID-19 έθεσε υπό αμφισβήτηση την ανθεκτικότητα των θεσμών της κοινωνίας σε πολλά μέρη του κόσμου. Στην Ελλάδα, όπου η εμπιστοσύνη στους κοινωνικοπολιτικούς θεσμούς είχε δοκιμαστεί αρκετές φορές στο παρελθόν, η πανδημία του κορονοϊού αποτέλεσε ένα νέο πλαίσιο στο οποίο αμφισβητήθηκε η αποτελεσματικότητά τους, όταν η κυβέρνηση αναγκάστηκε να λάβει κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις και να επιβάλει πρωτοφανή περιοριστικά μέτρα στο όνομα του κοινού καλού.
Υποστηρίζεται ευρέως ότι η επιτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει προσφέρει περισσότερο από μισό αιώνα ειρήνης, σταθερότητας και ευημερίας στην Ευρώπη και ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα της διαδικασίας εξευρωπαϊσμού. Σε αυτό το άρθρο υποστηρίζουμε την ιδέα ότι αν και ο εξευρωπαϊσμός είναι μια μοντέρνα έννοια, είναι επίσης μια αμφισβητούμενη έννοια.
To κείμενο αυτό εστιάσει στη διαχείριση των μέσων ενημέρωσης από την πλευρά της πολιτείας στην περίοδο της πανδημίας του COVID-19 κατά την πρώτη φάση των μέτρων της κυβέρνησης.
Αυτή η έρευνα διερευνά τους δεσμούς μεταξύ της οικονομικής κρίσης στις χώρες του Ευρώ και του λαϊκισμού και αναρωτιέται αν υπάρχουν μοτίβα λαϊκισμού σε διαφορετικές εκλογικές εκστρατείες, δηλαδή υπάρχει κάποια συγκεκριμένη λαϊκιστική ρητορική ή παρόμοιες ρητορικές;
Η ελευθερία, η ισότητα και η εποπτεία είναι βασικές αξίες της δημοκρατίας. Στο Media for Democracy Monitor (MDM) μεταφράζουμε αυτές τις αξίες σε λειτουργίες επικοινωνίας.
Η θεωρία αναφέρει ότι τα μέσα διαμέσου της θεματολογίας και της πλαισίωσης των θεμάτων τους μπορούν να επηρεάσουν την πολιτική, ιδίως σε προεκλογικές περιόδους. Το παρόν κεφάλαιο εξετάζει τη δημοσιογραφική κάλυψη 9 μέσων ενημέρωσης στις εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015.
Οι πρώιμοι υποστηρικτές του διαδικτύου αντιμετώπισαν τις ειδήσεις και την ενημέρωση ως έναν τομέα στον οποίο οι ψηφιακές τεχνολογίες θα απομείωναν τις κοινωνικές ανισότητες, Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα κοινωνικά δίκτυα κι άλλες μορφές εναλλακτικής πληροφόρησης θα δημιουργούσαν έναν διαφορετικό κοινό. Υπό το πρίσμα της σημερινής εποχής, αυτή η ψηφιακή υπερβολική αισιοδοξία δεν δικαιολογείται πλέον.
Η θεαματική αύξηση των επικοινωνιακών μοντέλων μέσω διαδικτύου είχε δραματικό αντίκτυπο στον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνίες, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι πολιτικοί φορείς ενεργούν και αλληλοεπιδρούν στον εικοστό πρώτο αιώνα. Η πολιτική επικοινωνία αλλάζει, αλλά δεν είναι σαφές πώς σχετίζονται οι αλλαγές με τις ανησυχίες σχετικά με τις ανισότητες στον τομέα της επικοινωνίας και ενημέρωσης.
Το κείμενο αυτό σχολιάζει την πολιτική επικοινωνία κατά την προεκλογική περίοδο των Ευρωεκλογών στην Ελλάδα του 2019.
Αυτό το κεφάλαιο είναι προϊόν συγκριτικής έρευνας. Επικεντρώνεται στις τάσεις της ειδησεογραφικής κάλυψης τα τελευταία χρόνια. Εξετάζει την παρουσία λαϊκιστικών βασικών μηνυμάτων κατά την "ειδησεογραφική κάλυψη της μετανάστευσης" και "σχόλια για τα τρέχοντα πολιτικά γεγονότα" στις ευρωπαϊκές εφημερίδες σε δύο χρονικές περιόδους, δηλαδή την άνοιξη 2016 και την άνοιξη του 2017.
